Inhoud
Wat is Glaucoom?
Glaucoom is de term voor een verhoogde oogboldruk.
De oogbol is grotendeels gevuld met vocht (kamerwater). Via dit vocht worden belangrijke voedingsstoffen vervoerd naar o.a. de lens en het hoornvlies. Daarnaast zorgt het kamerwater ook ervoor dat de oogbol zijn vorm behoud en op spanning blijft.
Bij glaucoom zit er teveel kamerwater in de oogbol, waardoor de oogboldruk stijgt tot boven de normale waarden. Voor honden en katten ligt de normale oogboldruk tussen de 15 en 25 mmHg.
Glaucoom bij huisdieren kan ontstaan als gevolg van een andere oogaandoening, zoals bijvoorbeeld een inwendige oogontsteking (uveïtis) of een verschuiving van de lens (lensluxatie).
Het kan in één oog of in beide ogen voorkomen. We zien glaucoom vaker bij oudere dieren, maar het kan op alle leeftijden ontstaan. Ook zijn bepaalde rassen gevoeliger voor het ontwikkelen van glaucoom dan andere rassen.
Wat zijn de klachten van glaucoom bij huisdieren?
Een verhoogde oogboldruk kan snel (acuut) of geleidelijk (chronisch) ontstaan. Hierdoor kunnen de bijbehorende klachten ook plotseling opvallen of juist sluimerend zijn.
Glaucoom bij huisdieren is een pijnlijke aandoening, dus dieren zijn vaak uit hun doen en kunnen het vervelend vinden om bij de kop geaaid te worden. Ook kunnen ze gaan knijpen met hun oog en gevoeliger zijn voor licht.
In het begin ziet het oog er vaak roder uit door een toename van de doorbloeding in het oogwit en zijn de oogleden ook roder. Tevens komt er over het oog zelf vaak een blauwe waas, door vochtophoping in het hoornvlies (cornea oedeem).
Afhankelijk van de verhoging van de oogboldruk en hoe lang deze al bestaat, zal ook het netvlies beschadigd raken. Dit kan leiden tot blindheid.
Hoe stellen we de diagnose?
Naast de bovengenoemde veranderingen aan het oog kunnen er bij het klinisch onderzoek nog meer aanwijzingen voor glaucoom gevonden worden.
Zo is de pupil van het aangetaste oog vaak verwijd en reageert deze nauwelijks meer op licht. Daarnaast kan de oogbol groter zijn en meer naar voren liggen dan de ander.
In sommige gevallen is het verschil in oogboldruk tussen beide ogen met de hand te voelen. Om de diagnose definitief te stellen én de ernst van glaucoom te bepalen is het noodzakelijk om de oogboldruk te meten met behulp van een tonometer. Hiervoor verwijzen we door naar een oogspecialist.
Zeker bij acuut optredend glaucoom is het belangrijk om snel een diagnose te stellen, zodat er gestart kan worden met behandelen vóór permanente schade aan het zicht ontstaat. Glaucoom bij huisdieren valt dan ook onder de oogheelkundige spoedgevallen.
Hoe kunnen we Glaucoom bij huisdieren behandelen?
Om de verhoogde oogboldruk tegen te gaan wordt vaak gestart met medicatie. Er worden speciale oogdruppels voorgeschreven die de aanmaak van kamerwater verminderen en/of de afvoer van kamerwater in het oog bevorderen. Daarnaast is het ook belangrijk om andere onderliggende oogafwijkingen te behandelen.
Helaas is een medicamenteuze behandeling van glaucoom bij huisdieren niet altijd effectief genoeg om de oogboldruk te normaliseren. Er bestaan ook specialistische chirurgische ingrepen, waarbij bijvoorbeeld het weefsel in het oog dat vocht produceert deels kapot wordt gemaakt om zo te zorgen voor een normale oogboldruk. Het is afhankelijk van de ernst en het stadium van glaucoom of een dier geschikt is hiervoor.
Ondanks medicatie en eventuele specialistische ingrepen worden veel dieren met glaucoom uiteindelijk toch blind aan het aangetaste oog. Aangezien het oog dan niet meer functioneel is maar wél pijnklachten geeft, wordt vaak geadviseerd om het oog te verwijderen. Gelukkig redden de meeste (half)blinde dieren zich heel goed in hun vertrouwde omgeving en voelen zij zich vaak duidelijk beter na de verwijdering van het oog.